تشخیص واژینیسموس چیست:
تشخیص چنین شرایطی معمولا با توضیح نشانه ها آغاز می شود. پزشک زمانی که برای اولین بار متوجه چنین مشکلی می شود سوالاتی را از بیمار می پرسد.
این سوالات درباره دفعات بروز مشکل و محرک های آن است. پزشک تلاش می کند سوالاتی درباره سابقه فعالیت های جنسی بپرسد.
مهم ترین سوالی که پزشک برای تشخیص این شرایط می پرسد این است که آیا فرد در گذشته ترومای جنسی یا سوء استفاده جنسی داشته است یا خیر.
به طور کلی تشخیص و درمان چنین شرایطی نیازمند معاینه لگنی است اما زنانی که واژینیسموس دارند از معاینه لگنی می ترسند یا به هنگام انجام این معاینه دچار اضطراب می شوند.
اگر پزشک تان معاینه لگنی را توصیه کرد می توانید با او مشورت کنید تا اینکار به بهترین و راحت ترین شکل ممکن برایتان انجام شود.
برخی از خانم ها ترجیح می دهند پاهایشان را برای معاینه لگنی باز نکنند و موقعیت فیزیکی دیگری را برای اینکار امتحان نمایند.
اگر بتوانید از یک آینه استفاده کنید و کاری که پزشک انجام می دهد را خودتان ببینید قطعا حس بهتری خواهید داشت و آرامتر خواهید بود.
زمانی که پزشک به وجود چنین مشکلی در شما شک می کند، معاینه را خیلی آرام انجام می دهد.
او پیشنهاد می کند دست یا ابزار پزشکی را خودتان هدایت کنید. شما هم می توانید از پزشک بخواهید هر گامی که در معاینه انجام می دهد را برایتان شرح دهد.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال نشانه عفونت یا ترس شما هم خواهد بود.
در شرایطی همچون واژینیسموس ، علت فیزیکی برای انقباض عضلات واژن وجود ندارد.
این موضوع بدین معنی است که اگر شما به چنین شرایطی مبتلا باشید پزشک هیچ علتی برای نشانه ها نخواهد یافت.
واژینیسموس ممکن است در شرایط زیر رخ دهد:
- زمانی که دخول از طریق واژن انجام می شود.
- زمانی که فرد تامپونی در واژنش قرار می دهد.
- زمانی که فرد ناحیه نزدیک واژن را لمس می کند.
گزینه های درمانی:
واژینیسموس یکی از اختلالاتی است که می توان آن را درمان کرد.
درمان معمولا شامل آموزش، مشاوره و رواندرمانی و انجام تمرینات ورزشی است.
- ۹۹/۰۳/۱۱